05/12/1925

Τα πρωινά όνειρα αργούν να μ'αποχωριστούν

04/12/1925

Η Ζωή του είχε τόσο πολύ αδυνατίσει που οι λέξεις είχαν χάσει το βάρος τους . Στο δρόμο θα έβαζε τις φωνές «Σκοτώστε τον!» επειδή ο άλλος τον στραβοκοίταξε.

Κάνει κρύο. Οι γκρίζες μέρες . κι όμως τον περίμενε αυτό τον καιρό . φτάνει . πόσο αδυνάτισε η θέληση μου τώρα που τη χρειάζομαι.

23/11/1925

Ξυπνώντας , έπεσα σ’ενα όνειρο του ξύπνου . Λιγόστεμα της λεγόμενης πραγματικής ζωής, ορισμένες μου τρέλες μου φαίνουνταν σαν οι μόνες αλήθειες.